Question

Futbol stadyumlarının hepsi neden aynı görünmeye başladı?

Futbol stadyumlarının dünyası tarih, karakter, çekicilik ve bazı inanılmaz mimarilerle doludur.

Birçoğu anında tanınabilir veya benzersiz özelliklere sahiptir - Bologna'daki Stadio Renato Dall'Ara'nın kulesi ve neoklasik sıra sütunları gibi.

Ya da Buenos Aires'teki Estadio Alberto J. Armando, alışılmışın dışında şekli ve tek düz standı nedeniyle "Çikolata Kutusu" anlamına gelen La Bombonera olarak bilinir.

Ve sonra Lima'da, normal tribünlerin üzerinde göze çarpan izleme kutuları katmanlarıyla El Monumental var.

Bazen, Londra'daki Eski Wembley'in ikiz kuleleri (şimdi yıkılmış), Napoli'deki Diego Maradona Stadyumu'nun derin hendeği veya Londra'daki Highbury'nin (şimdi yıkılmış) dekoratif cepheleri ve 1999'daki Villa Park gibi öne çıkan belirli bir özelliktir. Birmingham.

Hatta bu, Meksika'daki 1986 Dünya Kupası'nda sahadaki ünlü "örümcek" veya Atletico Madrid'in eski stadyumu Vicente Calderón'un altından geçen yol gibi bir gölge bile olabilir.

Her eski stadyumun kendine has özellikleri var gibiydi.

Sonra Münih'teki Allianz Arena gibi bir şey var.

Bazı yönlerden diğer birçok modern stadyuma benzese de, çeşitli renklerde aydınlatılabilen dış cephesi onu özel kılıyor.

Anında tanınan futbol stadyumlarının listesi devam edebilir.

Ancak, tüm dünyada eski stadyumlar yenilenip yenileri inşa edildikçe, bu benzersiz özellikler kayboluyor ve çok daha benzer, hatta ayırt edilemez hale geliyor gibi hissedilebilir. 

Ancak stadyumlar tarihin büyük bir bölümünde aynı görünmüştür; sadece trendler küresel olmaktan çok ulusal veya bölgeseldi.

Alçak çatıları, kutu şeklindeki geometrileri ve (genellikle) ayrık stantlarıyla Kuzey Avrupa'nın arazileri gibi.

Ya da havanın daha iyi olduğu güney Avrupa'da, birbirine bağlı tribünleri olan ve tek tarafı çatılı stadyumlar.

Ve Güney Amerika'nın daha büyük dairesel stadyumları:

Son yirmi yılda bu değişmeye başladı.

Futbola daha önce hiç olmadığı kadar para akarken, stadyum inşasında yepyeni bir çağ başladı; giderek küreselleşen oyun, aynı firmaların egemen olduğu homojenleştirici mimari trendler gördü. 

Ufalanan beton ve paslanan kirişlerden inşa edilen eski stadyumların değiştirilmesi kaçınılmazdı.

Gerçekten modern olan en eski stadyumlardan bazıları, aynı mimarlık firması tarafından 2003 ve 2006'da inşa edilen Lizbon'daki Estádio da Luz ve Londra'daki Emirates Stadyumu idi.

Her ikisi de trend belirleyiciydi, en azından küresel bir tarza doğru ilk adımı temsil ettikleri için.

Ve uluslararası moda hakim olmaya devam etti - işte Güney Afrika, Brezilya, Rusya ve Katar'da düzenlenen son dört Dünya Kupasından dört stadyum.

Tabii tadilatlar ve yeni stadyumlar önemli. Bilet satışlarından elde edilen gelir hayati önem taşır ve oyuncular, personel, hayranlar ve yayıncılar için daha iyi olanaklar sadece iyi bir şeydir.

Ve birçok eski stadyum, çekicilikleri ve tarihleri ​​ne kadar büyük olursa olsun, paramparça oluyor. 

Ancak, dünyanın birçok tanınabilir stadyumunun standart küresel modellerden oluşan bir kalabalığa dönüştüğü bu süreçte bir şeyler kayboluyor gibi görünüyor.

Asimetrik şekliyle ünlü Barselona'daki Camp Nou, yakında güncel modaya uygun olarak yenilenecektir.

Ve Milano'daki efsanevi San Siro yıkım için seçildi.

Estadio da Luz, Emirates Stadyumu ve yeni Tottenham Hotspur Stadyumu'nun arkasında aynı firma tarafından tasarlanan bir stadyum ile değiştirilecek.

Elbette tüm yeni stadyumlar aynı görünmüyor, ancak yerel trendlerden ziyade küresel trendlerin hakim olduğu yeni bir çağın geldiği açık.

Ve avantajlarına rağmen, bu yüksek teknolojili stadyumlar seleflerinin cazibesinden ve karakterinden biraz vazgeçti. 

Öte yandan, her eski stadyum bir zamanlar yepyeniydi ve insanlar onlar hakkında aynı şeyleri düşünmüş olmalı.

1956'da burada görülen San Siro gibi, mevcut özelliklerinin çoğu eklenmeden önce.

Tüm bu yeni stadyumlar bir gün yıkılacak ve muhtemelen kaçırılacak.