Neden bu kadar çok futbol takımı logolarını dönüştürdü
Bu eğilim, futbol hayranları tarafından iyi bilinmektedir.
Ekiplerinin bir danışman tutması, bir servet harcaması ve çok sevdikleri armalarını değiştirmesi için, neredeyse her zaman basitleştirme şeklinde.
Son zamanlardaki en korkunç vaka, 2017'de armasını değiştiren İtalyan kulübü Juventus'tur:
Diğer örnekler arasında, 2021'de iki renkli sadeleştirmesi neredeyse oybirliğiyle küçümsemeyle karşılanan başka bir İtalyan kulübü olan Inter Milan yer alıyor
. İlginç olan şu ki, söz konusu olan sadece kulübün taraftarları değil, daha genel olarak futbol taraftarları da bu tür değişiklikleri sevmiyor. .
Bu yeniden tasarlama kültürünün birçok ortak teması vardır.
Birincisi, 2016'da Manchester City örneğinde olduğu gibi, daha karmaşık bir şekle çok daha basit bir profil verilmesi için - genellikle daire gibi basit bir geometri olarak.
Ya da 2021'deki West Ham gibi, sembollerin ayrıntılardan sıyrılması ve özüne indirgenmesi için.
Ve bir diğeri, 2022'de Fiorentina örneğinde olduğu gibi, metnin tamamen kaldırılması.
2020'deki Hellas Verona gibi bazı yeniden tasarımlar oldukça sert görünse de.
Burada, tek bir öğe tüm armanın kendisi haline gelir.
Daha yakın tarihli bir örnek, 2002'de armalarını radikal bir şekilde basitleştiren Londra'dan Arsenal'dir.
Birleşik Krallık Premier Ligi'nin logosu bile -bir dereceye kadar- basitleştirildi.
Aslan bir tür temel sembole indirgenerek daha basit, metin merkezli bir profil tanıtıldı (hafif serifli yazı tipinden tamamen sans-serif yazı tipine geçişten bahsetmiyorum bile).
Bu basitleştirme eğilimi elbette futbolla sınırlı değil.
Yıllardır şirketler yavaş ama emin adımlarla daha basit logolara yöneliyor.
Çeşitli renklerin tonlaması azaltıldı, ayrıntılar kaldırıldı, karmaşık profiller basitleştirildi, mümkün olduğunda metin kaldırıldı vb.
Kurumsal logolarla yapılan bu karşılaştırma sadece estetik değil.
Futbol kulüpleri, kendilerini yerel topluluklar yerine markalar olarak görerek ticari olarak her zamankinden daha bilinçli hale geldi.
Bu nedenle arma - çoğu durumda - her şeyden çok bir moda logosu haline geldi.
Ama bu aynı zamanda yakalama.
Futbol rozetleri kurumsal bir sadeleştirme trendini takip ediyor olabilir, ancak her zaman trendleri takip ettiler.
Armanın yeniden tasarlanması futbolda korkunç derecede yaygındır ve basit tasarımlar sıra dışı değildir.
Real Madrid'in armasının 1910'larda nasıl göründüğünü düşünün:
Ve böylece taraftarların kulüplerinin "geleneksel" arması ile oluşturdukları bağlılık - bir anlamda - yanlış yerleştirilmiş.
Örneğin, Arsenal'in şu anki arması, sahnenin ortasındaki tek top ve etrafındaki minimal harflerle birçok yönden en erken enkarnasyonlarına daha yakın.
Arsenal'in rakipleri Tottenham Hotspur ise yıllar boyunca çok çeşitli armalara sahipti.
En son versiyonları, savaş sonrası Modernizm'in küresel bir süslemeyi atma eğilimini teşvik ettiği 1960'ların çok daha basit tasarımına gerçekten bir dönüş.
Yine Bayern Münih'te - Real Madrid'de gördüğümüz gibi - 20. yüzyılın ilk yıllarında Art Nouveau ve Art Deco'nun trendleri önce oldukça çiçek desenli, sonra köşeli, tamamen harf tabanlı tasarımlara yol açtı.
2022'de kurumsal denilebilecek tasarımlar.
Ve böylece, örneğin Fiorentina'nın yeniden tasarımının, daha önce gelenlerin çoğundan daha az "ayrıntılı" olmadığını görebiliriz.
Bize basitleştirilmiş gibi geliyor, çünkü ondan hemen öncekinden daha basit *. Ancak daha eksiksiz bir tarih farklı bir hikaye anlatır.
Ve Juventus'un şu anki arması kesinlikle diğerlerinden radikal bir sapma olarak öne çıksa da, önceki armalarının kendisi diğer eski armaların basitleştirilmiş haliydi.
1980'lerin sayısallaştırılmış dans eden at logosundan bahsetmiyorum bile.
Bu arada Manchester City, 2016'daki yeniden tasarımıyla aslında armalarının en yaygın yinelemesine geri döndü; basit dairesel profili 1960'lara kadar uzanıyor.
O halde kurumsal bir sadeleştirme mi yoksa 1990'ların kitschy nostaljisi üzerinden geleneğe dönüş mü?
Radikal yeniden tasarımı armanın kırk yıllık bir versiyonunu hatırlattığı ortaya çıkan Hellas Verona'da da durum böyle olabilir.
Renkler, şekiller ve motifler zamanla kaybolup yeniden ortaya çıktıkça, tasarım döngüleri burada belki de diğer armalardan daha nettir.
İngiltere'deki Leeds United'ın bir zamanlar (1970'lerde) tamamen soyut bir arması vardı. Mevcut tasarımları, karşılaştırıldığında olumlu bir şekilde Barok görünüyor.
Buradaki derin nokta nedir? Her şeyin her zaman göründüğü gibi olmadığını ve mimarinin, futbol armalarının, şirket logolarının tasarımının sürekli bir değişim ve tepki döngüsü olduğunu.
Mevcut basitleştirme eğilimi çok yakında değişecek...
Ve bu eskiydi, aynı zamanda bir zamanlar yeniydi.
Örneğin, Paris Saint-Germain artık eşit ölçüde bir futbol kulübü ve moda markası olsa da, orijinal arması kökten farklıydı.
Hiç şüphe yok ki mevcut formun tanıtımı bir şok oldu; ama biri artık ikonik olarak kabul ediliyor...
Bunların hiçbiri, pek çok kulübün tamamen ticari nedenlerle gelenekler pahasına amblemler yarattığı gerçeğini değiştirmez. Ve bu, haklı olarak, hayranlar hayal kırıklığına uğradı.
Ancak, bu yeniden tasarımların birçoğunun gösterdiği gibi, "gelenek" her zaman göründüğü gibi veya düşündüğümüz kadar eski değildir.