Orijinal Noel Baba, tabiri caizse, Aziz Nicholas'tır (MS 270-343). O, günümüz Türkiye'si Myra'da(
Myra, günümüzde Antalya'nın Demre ilçesinin bulunduğu yörede yer alan antik bir Likya kentidir.) doğmuş, mucizeler yaratması ve muhtaçlara yardım etmesiyle ünlenen erken bir Hıristiyan piskoposuydu.
5. yüzyılda Roma İmparatoru II. Theodosius onun onuruna bir kilise yaptırmıştır.
Bir hikaye, Aziz Nicholas'ın, babalarının onları evlendirmek için bir çeyiz alabilmesi için evlerinin pencerelerinden altın torbaları atarak üç genç kadını fuhuşa zorlanmaktan nasıl kurtardığını anlatır.
Ve korkunç bir kıtlıkla ilgili başka bir hikaye daha var, bir kasap üç küçük çocuğu yakalayıp öldürerek onları et olarak satmayı planlıyor.
Aziz Nicholas çocukları bir fıçıda salamura yaparken buldu ve onları hayata döndürdü.
Her Hıristiyan azizinin bir bayram günü vardır. St Nicholas'ın durumunda 6 Aralık'tı. Tabii ki, erken dönem Hıristiyan kilisesinde onun gününün kutlanması şimdikinden farklıydı.
Ancak Noel Baba'nın en eski izlerinin, Türkiye'den hediye veren bir piskoposta ortaya çıktığı yer burasıdır.
Bugün bildiğimiz figürün yaratılmasına yardımcı olan şey, pagan Avrupa'nın Hıristiyanlaşması ve dini kültürlerin birleşmesiydi.
Germen paganizminde, Yuletide adlı, içme, yemek yeme ve perili geceleri içeren bir kış ortası festivali vardı.
Yuletide ayrıca, Odin veya başka bir mitolojik figür tarafından yönetilen hayaletlerin, valkirilerin ve diğer yaratıkların gece gökyüzünde bir gezinti olan Odin'in Vahşi Avı ile ilişkilendirildi.
Noel Baba'nın gökyüzünde ren geyiğine binmesi bundan kaynaklanıyor olabilir.
Noel Baba'yı etkileyen bir başka pagan figür, bir zamanlar pek çok ülkede olduğu gibi hala var olan Krampus'du - 5 Aralık'ta kötü çocukları cezalandıran korkunç bir yaratık, ertesi gün St Nicholas bayramında iyi çocuklar hediyelerle ödüllendirilmeden önce.
Aziz Nicholas ve onun hediye verme bayramı, bu (ve diğer pek çok) pagan geleneğiyle, Hıristiyan yöneticilerin ve vaizlerin, eski pagan geleneklerini korurken ve uyarlarken Noel Bayramı olarak Yule'nin yerini aldığı bir süreçte birleşti.
Örneğin, pagan tapınmasında ocak (şömine) önemli bir rol oynarken, St Nicholas'ın genç kadınlara altın vermesiyle ilgili hikayenin bir versiyonunda bunu bacadan yaptı.
Bu belki de Noel Baba'nın neden hediyelerini teslim etmek için bacadan indiğini açıklıyor.
Hollanda'da Aziz Nicholas, tıpkı Odin ve atı Sleipnir gibi, bir piskoposun kırmızı cüppesini giyen ve beyaz bir ata binen Sinterklaas oldu.
6 Aralık'taki St Nicholas'ın bayram günü, özellikle çocuklara çılgın şenlikler ve hediyeler verilmesini içeriyordu.
Pek çok ülkede 6 Aralık - St Nicholas'ın orijinal bayram günü - hediye verme zamanı olmaya devam ediyor.
Öyleyse diğer ülkelerde 25 Aralık'a, İsa'nın doğum gününe ve esasen St Nicholas ile ilgisi olmayan bir güne nasıl taşındı?
Protestanlık yükseldikçe ve Katolik adetleri bir kenara atıldıkça Reform bu yüzdendir.
1500'lerde Martin Luther, 6 Aralık ile ilgili kutlamaları 25 Aralık'a taşıdı. Katoliklerin azizlere hürmet etmesini onaylamadı ve İsa'nın doğumunun daha uygun bir tarih olduğunu düşündü.
Aynı şey, Yule'nin Noel'e dönüştüğü ve Aziz Nikolaos Bayramı ile ilgili kutlamaların 25 Aralık'a taşındığı İngiltere'de de yaşandı.
Oradayken, Aziz Nicholas ile birleşen alegorik, paganist "Noel Baba" figürüydü.
Ve bu hikayenin bir başka önemli parçası da, Orta Çağ'ın ziyafet ve eğlence kültürüdür.
Orta Çağ'da bayram günleri - azizleri kutlamak veya başka bir şey - özel yiyeceklerin yenildiği ve insanların bol bol içtiği önemli günlerdi.
Ancak yüzyıllar boyunca Noel tartışmalı bir kutlamaydı.
Pagan geleneklerini kullanması ve toplu sarhoşluğu içeren abartılı, ahlaksız kutlamaları, birçok ülkede birçok farklı zamanda yasaklanmasına neden oldu.
17. yüzyıldaki İngiliz İç Savaşı'ndan sonra, Oliver Cromwell yönetimindeki yeni Püriten rejim, tüm bu nedenlerle Noel'i yasakladı.
Düşüşlerinden sonra Noel eski haline getirildi ve Noel Baba, ziyafet ve şenliklerle daha da yakından ilişkilendirildi.
Figürün bu versiyonu, en çok Charles Dicken'in Noel'in Viktorya döneminde yeniden canlanması sırasında A Christmas Carol adlı eserinde, eğlenceyi simgeleyen büyük göbeği olan yaşlı ve neşeli bir adam olarak bilinir.
Ancak modern Noel Baba'nın Avrupa'ya yeniden girmesi ABD'dendi.
17. ve 18. yüzyıl Amerika'sında Hollandalı göçmenlerin Noel figürü - Sinterklaas, İngilizceye Noel Baba olarak çevrilmiştir - ve İngiliz göçmenlerin - şen şakrak Noel Baba, 25 Aralık'ta kutlanır - bugün bildiğimiz Noel Baba'yı yaratmak için birleşecekti.
Avrupa'nın birçok farklı pagan ve Hıristiyan geleneği Amerika'da tek bir figürde birleştirildi.
ABD'de de yeni şeyler formüle edildi. Noel Baba'nın yardımcıları - elfler - görünüşe göre İskandinav folklorunun tomtenisse'inden geliyordu.
Noel Baba'nın imajını ve birçok Kuzey Amerika Noel geleneğini oluşturmaya yardımcı olan, Clement Clarke Moore'un 1823 tarihli "Aziz Nicholas'tan Bir Ziyaret" şiiriydi.
Abartılı Ortaçağ içkisi yerini daha ailevi, çocuk odaklı bir kutlamaya bıraktı.
Görünüşü, Thomas Nast'ın 19. yüzyılın sonlarına ait karikatür çizimleriyle daha da pekiştirildi.
Noel Baba'nın Aziz Nicholas'ın piskopos cübbesinin kırmızısına, neşeli Noel Baba'nın koca göbeğine ve pek çok pagan figürünün sakalına sahip olduğu yer - gerçek bir kültürel parşömen.
Öyleyse Noel Baba, sayısız farklı gelenekten yüzyıllar boyunca yeniden şekillendirilmiş bir figürdür.
Eski bir Hıristiyan piskoposun hediye vermesinden, pagan mitolojisinin ve İskandinav elflerinin tanrısal avlarına, Orta Çağ şenliklerinin alegorilerine, hepsi ABD'de damıtılmıştır.