Bilgisayarınızın işletim sistemiyle veya yerel dosyalarıyla ilgili işlem yapmak için sabit diske girmeye çalıştığınızda sabit diskin 'C:' ile adlandırıldığını görmüşsünüzdür.
Peki neden alfabenin ilk iki harfi A ve B ile başlıyorken veya alfabede C'den başka kullanılabilecek bir sürü harf varken sabit sürücü 'C:' ile isimlendiriliyor? Üstelik bu isimlendirme Windows işletim sistemini kullanan veya MS-DOS çalıştıran tüm bilgisayarlar için neredeyse standartlaşmış seviyede.
Hadi hep beraber sabit diski biraz keşfedelim ve ondan sonra 'C:' olarak harflendirilmesinin nasıl olduğunun yolculuğuna çıkalım.
İlk olarak 'C:' sürücüsünün temelde ne yaptığını anlayalım.
C: sürücüsü, bilgisayarın çalıştırıldığı ve Windows işletim sistemini içeren yani kısaca özetlemek gerekirse bilgisayarın ana sürücüsü görevini üstlenen, beyin görevi gören sürücüdür. İnsanlar bilgisayarın sabit sürücüsünden ve yerel disk atamasından bahsettiklerinde aslında C: sürücüsünden bahsetmiş olurlar. Bu 'C:' sürücüsü olarak adlandırılma durumu, Windows işletim sistemli bilgisayarların ilk çıktığı günlerden beri aynı şekilde devam ediyor.
Peki birçok harf varken neden sabit diske C: deniyor?
Disk sürücülerinin harflendirme şemaları MS-DOS'un ilk günlerine kadar uzanıyor. A ve B harfleri o zamanlarda aktif olarak kullanılan disket sürücüleri için ayrılmışken C harfi işletim sistemi ve işletim sistemiyle ilgili dosyaların bulunduğu ana sabit disk bölümü için ayrılmıştır. MS-DOS'un ilk sürümleri, sabit sürücüleri hesaba katmadan her disket sürücüsüne sabit bir harf atamaktaydı. Eğer bir bilgisayarda ikiden fazla disket sürücüsü bulunuyorsa sabit disk sürücüsü 'D:' veya 'E:' olarak adlandırılıyordu.
DOS 5.0 ile beraber 'C:' harfi fiziksel sabit diske tanımlandırıldı. DOS 5.0'dan beri bilgisayardaki disket sürücü sayısı ne kadar fazla olsa bile artık sabit diske 'C:'den başka bir harfle anılmayacaktı. Bu harflendirme ile beraber işletim sisteminin açılması görevini üstlenen 'C:' sürücüsüne bilgisayarda önyükleme önceliği de verildi.
Diğer harfler de diğer sürücülere atandı.
Eski yıllarda kullanılan disketler artık çok nadir kullanılıyor. 'A:' ve 'B:' harfi disketler için ayrılmasına rağmen disketler günümüzde kullanılmadığı için 'A:' ve 'B:' disket takılana kadar boş bir şekilde bekliyor diyebiliriz. 'D:', 'E:' ve 'F:' gibi diğer harflerde diğer sabit sürücü, flash bellekler, CD ve DVD gibi sürücülere atanmak üzere bekliyor. Kısaca harflendirme durumu belleksel sürücüleri belirlemek üzerine kuruldu, zamanla da fiziksel depolama aygıtlarını belirlemek için kullanılmaya başlandı.
Peki sizler disket kullanan bilgisayarları gördünüz mü? Sabit sürücünün C: olarak adlandırılması hakkında ne düşünüyorsunuz?
Peki neden alfabenin ilk iki harfi A ve B ile başlıyorken veya alfabede C'den başka kullanılabilecek bir sürü harf varken sabit sürücü 'C:' ile isimlendiriliyor? Üstelik bu isimlendirme Windows işletim sistemini kullanan veya MS-DOS çalıştıran tüm bilgisayarlar için neredeyse standartlaşmış seviyede.
Hadi hep beraber sabit diski biraz keşfedelim ve ondan sonra 'C:' olarak harflendirilmesinin nasıl olduğunun yolculuğuna çıkalım.
İlk olarak 'C:' sürücüsünün temelde ne yaptığını anlayalım.
C: sürücüsü, bilgisayarın çalıştırıldığı ve Windows işletim sistemini içeren yani kısaca özetlemek gerekirse bilgisayarın ana sürücüsü görevini üstlenen, beyin görevi gören sürücüdür. İnsanlar bilgisayarın sabit sürücüsünden ve yerel disk atamasından bahsettiklerinde aslında C: sürücüsünden bahsetmiş olurlar. Bu 'C:' sürücüsü olarak adlandırılma durumu, Windows işletim sistemli bilgisayarların ilk çıktığı günlerden beri aynı şekilde devam ediyor.
Peki birçok harf varken neden sabit diske C: deniyor?
Disk sürücülerinin harflendirme şemaları MS-DOS'un ilk günlerine kadar uzanıyor. A ve B harfleri o zamanlarda aktif olarak kullanılan disket sürücüleri için ayrılmışken C harfi işletim sistemi ve işletim sistemiyle ilgili dosyaların bulunduğu ana sabit disk bölümü için ayrılmıştır. MS-DOS'un ilk sürümleri, sabit sürücüleri hesaba katmadan her disket sürücüsüne sabit bir harf atamaktaydı. Eğer bir bilgisayarda ikiden fazla disket sürücüsü bulunuyorsa sabit disk sürücüsü 'D:' veya 'E:' olarak adlandırılıyordu.
DOS 5.0 ile beraber 'C:' harfi fiziksel sabit diske tanımlandırıldı. DOS 5.0'dan beri bilgisayardaki disket sürücü sayısı ne kadar fazla olsa bile artık sabit diske 'C:'den başka bir harfle anılmayacaktı. Bu harflendirme ile beraber işletim sisteminin açılması görevini üstlenen 'C:' sürücüsüne bilgisayarda önyükleme önceliği de verildi.
Diğer harfler de diğer sürücülere atandı.
Eski yıllarda kullanılan disketler artık çok nadir kullanılıyor. 'A:' ve 'B:' harfi disketler için ayrılmasına rağmen disketler günümüzde kullanılmadığı için 'A:' ve 'B:' disket takılana kadar boş bir şekilde bekliyor diyebiliriz. 'D:', 'E:' ve 'F:' gibi diğer harflerde diğer sabit sürücü, flash bellekler, CD ve DVD gibi sürücülere atanmak üzere bekliyor. Kısaca harflendirme durumu belleksel sürücüleri belirlemek üzerine kuruldu, zamanla da fiziksel depolama aygıtlarını belirlemek için kullanılmaya başlandı.
Peki sizler disket kullanan bilgisayarları gördünüz mü? Sabit sürücünün C: olarak adlandırılması hakkında ne düşünüyorsunuz?